Verstilde woede

Ik heb je nooit verteld
hoe diep mijn woede reikte,
want soms is boosheid zwaarder
dan het hart dat haar moet dragen.

Maar laat me nu duidelijk zijn:
je had er kunnen zijn.
Je had er móeten zijn.

Je afwezigheid was geen vergissing,
het was gemak,
het was lafheid,
het was jouw beslissing
om mij te laten vallen
precies toen ik je het meest nodig had.

Dat is de pijn
die jij nooit hebt gedragen
maar ik elke dag.